سوختم آتش گرفتم آب درمانم نشد

سوختم آتش گرفتم  آب درمانم نشد
خواستم رویا ببینم خواب درمانم نشد

گفته بودم بی تو میمیرم نرو ،رفتی ولی
بی تو حتی آن شرابِ ناب درمانم نشد

آه از دوریِ تو میسوزم و می‌سازم و
شعرهایِ ناب ، از ، سهراب درمانم نشد

دردها بر قلب من افتاد اما بی دوا
اشک و آه و ناله در محراب درمانم نشد

من شدم دلتنگ و قابِ عکسِ تو در دست من
بوسه بر عکسِ تو، رویِ قاب درمانم نشد

بعد تو مستی ،خماری، دود، شد با من رفیق
دوستی با مردمِ ناباب درمانم نشد

خواستم درمان کنم دلتنگیَم را با غزل
شد غزل چون گوهری نایاب درمانم نشد. 🌼🌸