شب آسوده در خواب و خیابان ز تب بیدار

شب ِآسوده در خواب و خیابانِ ز تب بیدار
سگان پاسبان با صاحب این خانه در پیکار

صدا در زیر بهمن بی نفس یخ بسته می لرزد
زمین از وعده دور بهاران خسته و بیزار

به امر باغبان جور تبر بی وقفه می تازد
و می سازد برای نونهالان از صنوبر دار

چه دردی دارد این تسلیم در زندان آزادی
امان از روزهای تیره و شب های پر تکرار

حضور کهنگی پیچیده در ایوان اندیشه
تمام پنجره غرق غبار کهنه پندار

عجب ایام  نحسی را رقم زد روزگار ما 
اسیر حسرت  و زندان و دار و غصه بسیار

نمی گنجد غمِ اين بوستانِ در خزان ویران
درونِ سینه کاغذ چه با نثر و چه با اشعار

💜