تفسیر قرآن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره فتح
آیه 18 و 19
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
لَقَدْ رَضِيَ اللّٰهُ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ إِذْ يُبٰايِعُونَكَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ مٰا فِي قُلُوبِهِمْ فَأَنْزَلَ السَّكِينَةَ عَلَيْهِمْ وَ أَثٰابَهُمْ فَتْحاً قَرِيباً (١٨)
يقيناً خدا از مؤمنان هنگامى كه زير آن درخت [كه در منطقۀ حديبيه بود] با تو بيعت مى كردند خشنود شد، و خدا آنچه را [از خلوص نيّت و پاكى قصد] در دل هايشان بود مى دانست، در نتيجه آرامش را بر آنان نازل كرد، و پيروزى نزديكى را [كه پيروزى در خيبر بود] به آنان پاداش داد
وَ مَغٰانِمَ كَثِيرَةً يَأْخُذُونَهٰا وَ كٰانَ اللّٰهُ عَزِيزاً حَكِيماً (١٩)
[و پاداش ديگر] غنيمت هاى فراوانى است كه آن را به دست مى آوريد؛ و خدا همواره تواناى شكست ناپذير و حكيم است
نکته ها:
رسم چنين بوده كه پس از آنكه قرارداد و معامله اى صورت مى گرفت، دو طرف قرارداد و معامله با يكديگر دست مى دادند كه به آن بيعت مى گفتند، امّا پس از آن به هر نوع توافق و تعهّد و پذيرش پيمانى كه با دست دادن اعلان موافقت مى شود، بيعت گفته شده است.
بيعت، يك تعهد شرعى است كه وفاى به آن لازم و شكستن آن حرام است و عقاب دارد.
بيعت مردم با پيامبر و امام، منافاتى با تعيين و نصب آنان از سوى خدا ندارد. زيرا خداوند، پيامبر يا امام را تعيين مى كند و مردم براى اعلام اطاعت خود، با او بيعت مى كنند.
مراد از «الشجرة» درختى است در منطقه حديبيّه كه مردم پاى آن درخت با پيامبر بيعت كردند و اين بيعت، به دليل اعلام رضايت خداوند از بيعت كنندگان «رضى اللّه»، «بيعت رضوان» نام گرفت.
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره فتح
آیه 18 و 19
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
لَقَدْ رَضِيَ اللّٰهُ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ إِذْ يُبٰايِعُونَكَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ مٰا فِي قُلُوبِهِمْ فَأَنْزَلَ السَّكِينَةَ عَلَيْهِمْ وَ أَثٰابَهُمْ فَتْحاً قَرِيباً (١٨)
يقيناً خدا از مؤمنان هنگامى كه زير آن درخت [كه در منطقۀ حديبيه بود] با تو بيعت مى كردند خشنود شد، و خدا آنچه را [از خلوص نيّت و پاكى قصد] در دل هايشان بود مى دانست، در نتيجه آرامش را بر آنان نازل كرد، و پيروزى نزديكى را [كه پيروزى در خيبر بود] به آنان پاداش داد
وَ مَغٰانِمَ كَثِيرَةً يَأْخُذُونَهٰا وَ كٰانَ اللّٰهُ عَزِيزاً حَكِيماً (١٩)
[و پاداش ديگر] غنيمت هاى فراوانى است كه آن را به دست مى آوريد؛ و خدا همواره تواناى شكست ناپذير و حكيم است
نکته ها:
رسم چنين بوده كه پس از آنكه قرارداد و معامله اى صورت مى گرفت، دو طرف قرارداد و معامله با يكديگر دست مى دادند كه به آن بيعت مى گفتند، امّا پس از آن به هر نوع توافق و تعهّد و پذيرش پيمانى كه با دست دادن اعلان موافقت مى شود، بيعت گفته شده است.
بيعت، يك تعهد شرعى است كه وفاى به آن لازم و شكستن آن حرام است و عقاب دارد.
بيعت مردم با پيامبر و امام، منافاتى با تعيين و نصب آنان از سوى خدا ندارد. زيرا خداوند، پيامبر يا امام را تعيين مى كند و مردم براى اعلام اطاعت خود، با او بيعت مى كنند.
مراد از «الشجرة» درختى است در منطقه حديبيّه كه مردم پاى آن درخت با پيامبر بيعت كردند و اين بيعت، به دليل اعلام رضايت خداوند از بيعت كنندگان «رضى اللّه»، «بيعت رضوان» نام گرفت.
۱.۵k
۱۸ آذر ۱۴۰۱
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.