ﭼﻮﺏ ﺗﻨﺒﯿﻪ ﺧﺪﺍ ﻧﺎﻣﺮﺋﯿﺴﺖ !
ﻧﻪ ﮐﺴﯽ ﻣﯿﻔﻬﻤﺪ، ﻧﻪ ﺻﺪﺍﯾﯽ ﺩﺍﺭﺩ !
ﯾﮏ ﺷﺒﯽ ﯾﮏ ﺟﺎﯾﯽ ...
ﺧﺎﻃﺮﺕ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ ...
ﻭﻗﺘﯽ ﺍﺯ ﺷﺪﺕ ﺑﻐﺾ ﻧﻔﺴﺖ ﻣﯿﮕﯿﺮﺩ ...
ﺧﺎﻃﺮﺕ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ ...
ﻭﻗﺘﯽ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﯿﺼﺎﻝ ﻫﻤﻪ ﺍﻣﯿﺪ ﺩﻟﺖ ﻣﯿﻤﯿﺮﺩ ...
ﺧﺎﻃﺮﺕ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ ...
ﮐﻪ ﺷﺒﯽ ﯾﮏ ﺟﺎﯾﯽ ...
ﺑﺎﻋﺚ ﻭ ﺑﺎﻧﯽ ﯾﮏ ﺑﻐﺾ ﺷﺪﯼ، ﻭ ﺩﻟﯽ ﺳﻮﺯﺍﻧﺪﯼ ...
ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯿﮑﺮﺩﯼ ﺑﻐﺾ، ﭘﺎﭘﯽ ﺍﺕ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ
ﻭ ﺷﺒﯽ ﯾﮏ ﺟﺎﯾﯽ ...
ﻣﯽ ﻧﺸﯿﻨﺪ ﺳﺮ ﺭﺍﻩ ﻧﻔﺴﺖ
ﻭ ﺗﻮ ﻫﻢ ﺑﺎﻻﺟﺒﺎﺭ !
ﻫﺮ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺻﺪ ﺑﺎﺭ ...
ﻣﺤﺾ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺭﺍﻩ ﻧﻔﺴﺖ
ﺑﻐﺾ ﺭﺍ ﻣﯿﺸﮑﻨﯽ ...
ﺁﺭﯼ ﺍﯾﻦ ﭼﻮﺏ ﺧﺪﺍﺳﺖ......