دیدم عکسی که تو در پای ضریح

دیدم عکسی که تو در پای ضریح
با دلی پر زغم و غصه
پر از بغض
ولی همچون کوه
سر خود را به همان پنجره ها بنهادی

نکند پای ضریح
دل تنگت؛
دل مظلوم و صبورت؛
گله از ما بکند؟

که اگر طعم رضایت ندهد لبخندت
مردم کوفه ی دوران حسین
طعنه خواهند به ما زد:
"که چه فرقی داریم؟"

'ما همان نسل جوانیم
که ثابت کردیم'
روی در روی ز دشمن نهراسیم هرگز
فتنه را با کمک حرف تو خواهیم شناخت

و پر از شور و تکاپو
تحت فرمان تو ای پیر خراسانی ما !
محکم و پابرجا
یک به یک
هرچه که سختی باشد
میشود راه نجاتی
به سوی آینده

نه بترسیم از شب
نه بترسیم از گرگ
و نخواهد که تواند دشمن
ذره ای شک بنهد در دل ما

همه فرزند توییم
دل به مهرت داریم
و نفس در گروی خنده ی تو
با سکون میرود و می آید

نکند پای ضریح
گله از ما بکنی.......

آقا تنها نیست