چقدر جای سوره ای به نام پدر خالیست

چقدر جای سوره ای به نام "پدر" خالیست...
که این گونه آغاز شود:
قسم بر پینه ی دستانت، که بوی نان میداد
و قسم بر چشمان همیشه نگرانت...
قسم بر بغض فرو خورده ات که شانه ی کوه را لرزاند
و قسم بر غربتت، وقتی هیچ بهشتی زیر پایت نیست..
و اینک پنجشنبه ای دیگر است.
و دل خوشند به این پنج شنبه ها،
آنان که روزی بودند و دیگر..
فقط خاطره اند در ذهن، حسرتی بزرگ بر دل و تصویری
در قابی کوچک.
تا یادی کنیم به یک فاتحه،
یک صلوات،
یک خدا بیامرزدش،
همین ها برایشان یک دنیاست درآن دنیا.


اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم