حکمت جمع بین عقل و نقل و شهود، و فلسفه و دین و عرفان است.

حکمت جمع بین عقل و نقل و شهود، و فلسفه و دین و عرفان است.
حکیم کسی است که از همه قوای معرفتی و همه راه های دانش و منابع معرفت بهره می برد.
افزون بر این، حکیم تنها به کسب دانش بسنده نمی کند، بلکه همراه با آن با عمل و سلوکش به سوی تعالی وجودی و کمال باطنی سیر می کند.
اصولاً چنان معرفتی جز با چنین سلوکی حاصل نمی شود. علم و عمل دو بال حکیم برای پرواز هستند و از هم جدایی ندارند. حکیم حقیقی خداوند است، اگر به مخلوقی حکمت نسبت داده می شود از باب مجاز است.