نگاه و دیدن

۱۸۵_کل هستی آدمی و همه اعضا و قوای ادراکی او در ازل برای دیدار و درک خداوند خلق شده است و آنکه این دیدار را در آگاهی زندگی خود ،محور و مقصود حیات خود قرار می دهد همه ارگانها و قوای هستی وحواس وهوش را متحدا بخدمت هدف ذاتی وجود خود می گیرد و ظاهر و باطن و آگاه و ناخودآگاه وجودش را متحد ویگانه می سازد و این سمت و سوی صدق است.یعنی حیات وهستی واهداف خود را تماماً در سمت دیدار با خدا تنظیم نمودن عین صدق است وصدقی جز این نیست.این همان هماهنگ نمودن حیات خویش با هدف خداوند از خلقت است.این همان اتحاد با هستی و خداوند است و اتحاد با ذات و مقصد ابدی خویشتن.
از کتاب عرفان چشم و گوش وزبان
تألیف:«استاد علی اکبر خانجانی »