حس نامه ها

#حس_نامه_ها
#سکوت
—------------------------------------------------------------------------—
چشمانت را ببند و تا بی‌نهایت را بشمار.
بی‌صدا بشمار تا بتوانی صدای سکوت را در اطرافت بشنوی.
سکوت همیشه خلأ نیست.
سکوت گاهی صدای چرخش باد است در میان گندم‌زاری طلایی.
سکوت شاید صدای گله‌ی گوسفندان باشد در دوردست‌ها.
سکوت می‌تواند حتی صدای بال زدن یک پروانه باشد در بالای گل‌های سرخ.
سکوت می‌شود صدای فریاد قطاری باشد که مژده می‌دهد از مسافری که سال‌ها عاشق بود.
سکوت صدای پای زنی بود که همراه دخترش در باغ می‌دوید.
بی‌صدا باید شمرد.
نباید از دست داد حتی یک لحظه از این هم‌خوانی عظیم را.
جهان در انتظار شنیده شدن است.
سکوت همیشه تنهایی نیست.
سکوت گاهی صدای افتادن قطره‌های سر به زیر باران است بر روی برگ‌ها.
سکوت شاید صدای رودخانه‌ای باشد که بیش از تمام آدم‌ها عمر کرده است.
سکوت می‌تواند حتی صدای افتادن سنگی در برکه‌ای کوچک باشد.
سکوت می‌شود صدای جیغ زنی باشد از شوکه شدن برای آزادی همسرش از زندان.
سکوت صدای انفجار لبخندهایی بود در تولد پدربزرگ.
بی‌صدا باید سکوت را شمرد.
سال‌ها می‌توان در این لحظه‌های سکوت طی کرد و دوباره جوان شد.
جوانی همیشه برای تو به کمین نشسته است.
نمی‌شود همیشه خنده را با بهانه‌ای به آینده سپرد.
سکوت همیشه گریستن نیست.
سکوت گاهی صدای شکفتن یک غنچه است.
سکوت شاید صدای درختانی باشد که در باد می‌رقصند.
سکوت می‌تواند حتی صدای کشیدن یک ماشه باشد برای دفاع از تمام آنچه که دوستشان داشته‌ایم.
سکوت می‌شود صدای دویدن پسری باشد برای بدرقه پدرش.
سکوت صدای حرکت بی‌پایان ابرهاست.
برای شنیدن سکوت باید سکوت کرد.
به من اعتماد کن.
سکوت کن تا عظمت جهان را درک کنی.
—------------------------------------------------------------------------—
#l_s