ﺑﯽ ﺗﻮ ﺍﻭﯾﺰﺍﻥ ﺩﻧﯿﺎﯾﻢ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺗﺎﺯﻩ ﮐﻦ
ﺩﺭ ﻣﺴﯿﺮ ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﻢ ﻓﮑﺮ ﺭﺍﻫﯽ ﺗﺎﺯﻩ ﮐﻦ

ﺑﯽ ﺗﻮ ﺩﺍﻣﻨﮕﯿﺮ ﺷﺒﻬﺎﯼ ﺳﮑﻮﺗﻢ ﺗﺎ ﺍﺑﺪ
ﺧﻮﺏ ﻣﻦ ،ﻣﺤﺒﻮﺏ ﻣﻦ، ﻓﮑﺮ ﭘﮕﺎﻫﯽ ﺗﺎﺯﻩ ﮐﻦ

ﺑﯽ ﺗﻮ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻥ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻏﺮﯾﺒﻢ ﺩﺭﮎ ﮐﻦ
ﯾﺎﻣﺮﺍ ﺑﺎﺧﻮﺩﺑﺒﺮ ﯾﺎ ﻓﮑﺮ ﭼﺎﻫﯽ ﺗﺎﺯﻩ ﮐﻦ

ﺗﺎﺑﻪ ﮐﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺣﮑﻢ ﭘﺎﮐﯽ ﺍﺕ ﺩﻝ ﺩﻝ ﮐﻨﻢ
ﻧﺎﺯ ﮐﻢ ﮐﻦ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ،ﺍﻣﺸﺐ ﮔﻨﺎﻫﯽ ﺗﺎﺯﻩ ﮐﻦ

ﺑﺎ ﻧﺴﯿﻤﺖ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﮐﺠﺎ ﻣﯿﭙﺮﻭﺭﯼ
ﮔﺮﻡ ﺍﻏﻮﺵ ﻭﺟﻮﺩﺕ ﺭﺍ ﭘﻨﺎﻫﯽ ﺗﺎﺯﻩ ﮐﻦ

ﺑﺮﮒ ﺯﺭﺩﯼ ﺧﺴﺘﻪ ﺍﻡ ﺑﺮ ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎﯼ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ
ﺭﻧﮓ ﺯﺭﺩﻡ ﺭﺍ ﻓﻘﻂ ﮔﺎﻫﯽ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺗﺎﺯﻩ ﮐﻦ...
دیدگاه ها (۴)

نشسته ام که بخندم به اعتبارِ خودم،که رفته دار و ندارم سرِ قم...

دلم اگر چه برایت عجیب دلتنگ استهمیشه و همه جا، آسمان همین رن...

تو که رفتی به خدا از همه وحشت کردمآن همه خاطره را طعمه ی حسر...

بهار آمده اما هوا هوای تو نیستمرا ببخش اگر این غزل برای تو ن...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط