حکمت نهجالبلاغه

حکمت ۹ نهج‌البلاغه

وَ قَالَ (علیه‌السلام):
إِذَا أَقْبَلَتِ الدُّنْيَا عَلَى أَحَدٍ، أَعَارَتْهُ مَحَاسِنَ غَيْرِهِ، وَ إِذَا أَدْبَرَتْ عَنْهُ، سَلَبَتْهُ مَحَاسِنَ نَفْسِهِ.

ترجمه:
چون دنیا به کسى روى آورد ، نیکى هاى دیگران را به او عاریت دهد ، و چون از او روى برگرداند خوبى هاى او را نیز بربایند.

شرح و نکته‌ها:

اقبال دنیا: زمانی که دنیا به کسی روی می‌آورد، یعنی در حالت رفاه، شهرت، قدرت یا ثروت قرار می‌گیرد.

اعارت محاسن غیره: مردم او را به صفاتی نسبت می‌دهند که واقعاً متعلق به او نیست؛ مانند دانایی، تدبیر، یا جذابیت. این تحسین‌ها از روی واقعیت نیست، بلکه نتیجه‌ی شرایط دنیاست.

ادبار دنیا: وقتی دنیا از او روی می‌گرداند، حتی ویژگی‌های خوبی که واقعاً دارد هم از چشم دیگران می‌افتد یا فراموش می‌شود.

این سخن به نفاق دنیا و نابرجاستی قضاوت‌های مردمی در دوران رفاه و سختی اشاره دارد.

#نهج_البلاغه_حکمت9
#نهج_البلاغه_محور_بندگی
#نزاجا
#لجمن_خرداد_404
#لجمن_04_3_609