ای منم

ایــ טּ منـم
دُخترے ڪہ لبخنـد میـزد زندگے را تآ هیچڪـس دردهآیَش را نفہـمـد !!
دُخترے ڪـہ دردهآیَش را
همچوטּ فرزندش در آغـوش مـے گرفت
تآ هیچڪـس دردهآیـش را هم اذیت نڪند ..
ایـטּ منـم دُخترے از تبآر ِدرد ُ رنج ڪـہ زندگے را لبخنـد میـزد ..
و همیشہ نقآب خندآنے بر چہـره اش دآشت
همیشہ غمگیـטּ بود ..
دُرُست مثل ِ عروسڪے
ڪہ دلش مـے خوآست گریــہ ڪُـند
اما خنده رآ بــر لبآنش دوختــہ بودنـد !!