بان

باﺭﺍن ﺑﺎﺷﺪ...
.
.
.
.
.
.
.
ﺗﻮ ﺑﺎﺷﻰ ﻭ ﻳﮏ ﺧﻴﺎﺑﺎﻥ ﺑﻰ ﺍﻧﺘﻬﺎ...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ﻣﻦ ﻣﻴﺮﻡ ﺧﻮﻧﻪ...
ﭼﻮﻥ ﻣﺮﻳﺾ ﻣﻴﺸﻢ ﻭﺍﻻ...
ﻫﻴﭽﻢ ﺍﺯﻳﻦ ﻗﺮﺗﻰ ﺑﺎﺯﻳﺎ ﺧﻮﺷﻢ ﻧﻤﻴﺎﺩ...
ﺍﺯ ﺁﻣﭙﻮﻟﻢ ﻣﻴﺘﺮﺳﻢ...
ﻭﺍﻻ ﺑﻴﮑﺎﺭﻡ مگه...