رازداری و محافظت از اسرار خویش و همچنین اسرار دیگران که ب
رازداری و محافظت از اسرار خویش و همچنین اسرار دیگران که به عنوان امانت در اختیار انسان قرار دارد، یکی از مهمترین و کلیدیترین فضائل اخلاقی در بُعد فردی و اجتماعی به حساب میآید. این خصلت از صفات الهی نشات گرفته، و نماد رشد و شخصیت محسوب میشود. این حکم، تمامی مسائل از اسرار شخصی و خانوادگی گرفته تا اسرار عقیدتی و حکومتی را شامل میشود که ضامن سعادت، ایمان، امنیت و آزادی انسان در انتخاب سرنوشت بوده و جز در مواردی که از جانب شرع مقدس مجاز شمرده شده است، یعنی در مقام دادخواهی، مشاوره، حدود و تعزیر، استعانت و خوف و خطر، انسان حق افشای آن را خصوصاً در مواردی که سرّ و راز مربوط به امور مهمی همچون «سرّ الله» و «سرّ الناس» باشد، ندارد و الّا به حکم روایات، هر کس که افشای راز دیگری کند، خود گرفتار افشای راز و اسرارش خواهد شد. راهکارهایی همچون سکوت و کمحرفی، تسلط بر اعصاب، پرهیز از حسد و کینه، پرهیز از خودنمائی و چاپلوسی برای حفظ اسرار اشاره شده است.
۴۴
۱۵ آبان ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.