آنکس که درد عشق بداند ،

آنکس که درد #عشق بداند ،  
اشکی بر این #سخن بفشاند : 
این سان که ذره های دل بی قرار من ،
سر در کمند تو ، جان در هوای توست ،
شاید محال نیست که بعد از هزار سال ، 
روزی غبار ما را ، آشفته پوی باد ،
در دور دست دشتی ،
از دیده ها نهان ،
بر برگ ارغوانی ،
پیچیده با خزان ، 
یا پای جویباری ، 
چون اشک ما روان ، 
پهلوی یکدگر بنشاند ، 
ما را به یکدگر برساند !
.
.
.
ما را به یکدگر برساند !




#فریدون #مشیری