انزف یاقـلم واکتب شعر لــهوای

انزف یاقـلم واکتب شعر لــهوای
وخل قلبی یرد لک واسمع الحانـــه
اکتب عن حبیبی اعذب شعر بالکون
وادخل للقلب وافتر ابستانـــــــــــــه
وشوف شلون متربع حبیب الروح
علی عرش القلب اوصار سلطانــه
أشو شفت القلم متردد ومحـــــتار
ومن الخوف وجهه تغیر الوانــــــه
سألته یاقلم شنهو الجره والصــار ؟
مـن شفته سکت وتخورس السانــه
کال اعذرنی مااکـــدر اوصــفه ابیت
ولاحتی قصیدة توصــف احسانـــــه
کتله ارجوک خل نکتب علیه کم بیت
وانــــه والکلب وانته اکتب ویانـــــه
گال اسمع حبیبک موشخص معروف
ولایکدر یوصـــفه حتی جیرانــــــه