تا که بودیم نبودیم کسی... کشت مارا غم بی هم نفسی.. تا که رفتیم همه یار شدند... تا که خفتیم همه بیدار شدند.. قدر آیینه بدانید چو هست.. نه در آن وقت که افتادو شکست...
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.