رفیق

رَفـــیق...
فَردایـہ مَن،خِیلـے وَقتـہ ڪـہ گُذَشتـہ اَزَش
آب شُد و ریخـت رویـہ گونـہ هایـہ مَـنツ
مِثِـہ دونـہ هایـہ بَـــرف
مُهِم نیسـت چـــے میشـہ بَعدِش،این مُهِمـہ ڪـہ هَنوز زِندَم
مَن هَمـونَم ڪـہ بَعدِ مَــرگِش هَمـہ میگَن ڪـہ هَنـوز زِندَسـت
هـــــہ‌…
~مَن اَشڪامُ بـہ تو دادَم،دیدَم چِشمـا هَمـہ تو خوابَـن
قَـبر ساختَـم اَز اَتاقَـم...نَفَسَم حَبس شُد...بَدَنَـم سَـرد شُـد...وَلــے روحَمُ گَـرم نِگَـہ داشتَم رو اُجـاقَم
مََشتـی
مَـن هَمیشـہ بازَنده بودَم رویـہ ڪاغَـذ
وَلـــے هَمیشـہ جـلو رَفتَم تویـہ راهَـم
این دُنیـا با مَـن بَـد بود،تاسَـم عَدَدِش ڪَم بود
مَن زِنده موندَم چون خَبَره خوب واسـہ دُشمَنَم مُـردَنِ مَـن بود
حـاجـے اَز چـے بایَد حَـرف زَد∝
با چـے میشـہ فَهمید فَرقِ خوب و اَز بَد
مَن یـادَم نَرَفتـہ اون جایـے رو ڪـہ بودَم،وَلـــے بایَد فَرامـوش ڪُنَم جایـے رو ڪـہ هَسـتَـم
یـہ ڪوهـہ عُقـده…
تو این قَفَسـہ مُـرده‌…
ڪـہ زِندِگیَم جُرمـہ…
بَعدِ این شَـبِ تاریـڪ،نوبَتـہ صُبحـہ