آن زمان در دیرالعدس دیدم یک صدای خیلی برجسته ای می آید، س
آن زمان در دیرالعدس دیدم یک صدای خیلی برجسته ای می آید، سید ابراهیم صدرزاده خیلی صدای مردانه ای داشت مثل داش مشتی های تهرانی، من او را نمی شناختم وقتی از پشت بی سیم حرف می زد گفتم او کیست که از تهران آمده و در تیپ فاطمیون جای گرفته است. حسین گفت: سید ابراهیم!
وقتی از دیرالعدس برمی گشتیم، از حسین سئوال کردم این سید ابراهیم کیست که با این صدای بلند و مردونه صحبت می کرد؟! سید را نشان داد گفت: این!
یک جوان رشید باریک که خیلی تودل برو بود و آدم لذت می برد که نگاهش کند، من واقعا عاشقش بودم. پرسیدم چطور به اینجا آمده است. این جوان چون ما راه نمی دادیم بیاید، رفت مشهد و در قالب فاطمیون و به اسم افغانی ثبت نام کرده و به اینجا آمده بود؛ زرنگ به این می گویند. زرنگ به من و امثال من نمی گویند. زرنگ فردی نیست که به دنبال مال جمع کردن و گول زدن مردم است. زرنگ و با ذکاوت شخصی است که فرصت ها را به این شکل بدست می آورد. زرنگ یعنی کسی که فرصت ها را به نحو احسن استفاده می کند. چرا وی این کار را کرد، چون خیلی قیمت دارد. خدا کسی را که در راهش جهاد می کند، دوست دارد.
فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِینَ عَلَی الْقَاعِدِینَ أَجْرًا
عَظِیمًا
اگر کسی را خدا دوست داشته باشد، محبت، عشق و عاطفه اش را در دل ها آکنده می کند. امثال سید ابراهیم در خیابان های تهران بسیارند، اما آن چیزی که سید ابراهیم را بسیار عزیز کرد، این مساله بود. انسان می میرد، چه بخواهد چه نخواهد شاه باشد می میرد، امپراتور باشد، می میرد. عالم باشد، می میرد. یک مرگ اجباری است و ۹۹ درصد از مردم به این شکل می میرند و تنها یک درصد توفیق این را دارند که مرگ اختیاری را انتخاب کنند.
مرگ اجباری نیتجه اش چیست. انسان به نقطه ای می رسد که نمی تواند یک مگس را از خود دور کند. حالت احتضار را دیده اید. امام سجاد (ع) می فرماید: «خدایا به من رحم کن از آن وقتی که همه این اداها (بی حرکتی پس از مرگ) از من ساقط شود»، با مرگ همه عمل ها از ما ساقط و قطع می شود.
شما آمده اید در راهی قرار گرفته اید و راه اختیاری ای را برای خدا و دفاع از حریم ها انتخاب کرده اید. دفاع فقط از حرم حضرت زینب (س) و حضرت رقیه (س) نیست؛ دفاع از حریم گسترده ای است، دفاع از حریم اسلام است و دفاع از حریم اهل بیت و انسانیت است. یقین بدانید شما برای این انتخاب شده اید. چه این را حفظ کنید چه نکنید.
اما برادران «جاهدوا فی الله حق جهاده» در راه خدا جهاد می کنید، حقش را می گیرید. حقش صفات مجاهدان را داشتن است. صفات مجاهد را امیرالمومنین (ع) در دوره غربت خود در کوفه و عراق ذکر می کرد، این صفات خیلی مهم است و شما با خیلی از آنها شباهت دارید، ایشان می فرمود: «کجایند کسانی که دعوت به اسلام می شدند، سریعاً قبول کرده و حرکت می کردند، قرآن را می خواندند و در پی حاکم کردن قرآن بودند، مثل یک شتری که به سمت بچه خود می رود به سمت جهاد حرکت می کردند، می رفتند درد همه جاهایی که اسلام نیاز می کرد و طلب می کرد». امیرالمومنین(ع) در سخنان خود خیلی از «شتر» استفاده می کردند و این حیوان در بین حیوانات نسبت به فرزند پرعاطفه ترین است.
امام علی فرمودند: « نه زنده بودن ها خوشحالشان می کند و نه از دست دادن ها»، چون برای خدا آمده اید و هر چه او خواست درست است.
ما در عملیات بدر در زمان جنگ موفق نشدیم. خیلی ناراحت بودیم و شهید هم خیلی داده بودیم. روز بعد عملیات همه ما در جزیره مجنون جمع شدیم. همه ناراحت بودند و آن روز امام (ره) پیامی داده بود که این پیام خیلی عجیب بود. این پیام منتشر نشد اما بخشی از آن در ذهن من باقی ماند. این برای شما خیلی مهم است. ما نباید به پیروزی ها و شکست ها نگاه کنیم. امام (ره) فرموده بودند که «به من گزارشی دادند و ما نباید به پیروزی ها و شکست ها نگاه کنیم، بلکه باید به تکلیف مان نگاه کنیم».
مقام معظم رهبری یک جمله مهمی دارد و آن این است« که کلمه اِن تَنصُرُوا اللهَ یَنصُرکُم به این معناست که اگر فهم شما در یاری کردن دین خدا یک درصد است، باید شما ۱۰۰ درصد عمل کنید. اگر شما آن یک درصد را ۱۰۰ درصد عمل کردید، خدا هم ۹۹ درصد را به شما پیروزی خواهد داد. اگر شما به آن یک درصد سهم خود عمل نکردید، چه توقعی دارید که خدا حمایت کند» شما حرکت کن و خدا برکت می دهد. شما باید به آن چیزی که بر دوشت است در مورد جهاد عمل کنی و همه راه ها را بروی و در حد توان خود، ظرفیت ها را ایجاد کنی و بقیه را به عهده خدا بگذاری. جاهدوا فی الله حق جهاده یک معنایش این است که تو حقت را در موضوع جهاد حتما عمل کنی، حتما همه راه ها را بروی و بقیه را بر عهده خدا بگذاری.
به همین دلیل امیرالمومنین (ع) فرمود: «مجاهد حقیقی کسی است که نه از زنده بودن خود خیلی خوشحال است و نه برای از د
وقتی از دیرالعدس برمی گشتیم، از حسین سئوال کردم این سید ابراهیم کیست که با این صدای بلند و مردونه صحبت می کرد؟! سید را نشان داد گفت: این!
یک جوان رشید باریک که خیلی تودل برو بود و آدم لذت می برد که نگاهش کند، من واقعا عاشقش بودم. پرسیدم چطور به اینجا آمده است. این جوان چون ما راه نمی دادیم بیاید، رفت مشهد و در قالب فاطمیون و به اسم افغانی ثبت نام کرده و به اینجا آمده بود؛ زرنگ به این می گویند. زرنگ به من و امثال من نمی گویند. زرنگ فردی نیست که به دنبال مال جمع کردن و گول زدن مردم است. زرنگ و با ذکاوت شخصی است که فرصت ها را به این شکل بدست می آورد. زرنگ یعنی کسی که فرصت ها را به نحو احسن استفاده می کند. چرا وی این کار را کرد، چون خیلی قیمت دارد. خدا کسی را که در راهش جهاد می کند، دوست دارد.
فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِینَ عَلَی الْقَاعِدِینَ أَجْرًا
عَظِیمًا
اگر کسی را خدا دوست داشته باشد، محبت، عشق و عاطفه اش را در دل ها آکنده می کند. امثال سید ابراهیم در خیابان های تهران بسیارند، اما آن چیزی که سید ابراهیم را بسیار عزیز کرد، این مساله بود. انسان می میرد، چه بخواهد چه نخواهد شاه باشد می میرد، امپراتور باشد، می میرد. عالم باشد، می میرد. یک مرگ اجباری است و ۹۹ درصد از مردم به این شکل می میرند و تنها یک درصد توفیق این را دارند که مرگ اختیاری را انتخاب کنند.
مرگ اجباری نیتجه اش چیست. انسان به نقطه ای می رسد که نمی تواند یک مگس را از خود دور کند. حالت احتضار را دیده اید. امام سجاد (ع) می فرماید: «خدایا به من رحم کن از آن وقتی که همه این اداها (بی حرکتی پس از مرگ) از من ساقط شود»، با مرگ همه عمل ها از ما ساقط و قطع می شود.
شما آمده اید در راهی قرار گرفته اید و راه اختیاری ای را برای خدا و دفاع از حریم ها انتخاب کرده اید. دفاع فقط از حرم حضرت زینب (س) و حضرت رقیه (س) نیست؛ دفاع از حریم گسترده ای است، دفاع از حریم اسلام است و دفاع از حریم اهل بیت و انسانیت است. یقین بدانید شما برای این انتخاب شده اید. چه این را حفظ کنید چه نکنید.
اما برادران «جاهدوا فی الله حق جهاده» در راه خدا جهاد می کنید، حقش را می گیرید. حقش صفات مجاهدان را داشتن است. صفات مجاهد را امیرالمومنین (ع) در دوره غربت خود در کوفه و عراق ذکر می کرد، این صفات خیلی مهم است و شما با خیلی از آنها شباهت دارید، ایشان می فرمود: «کجایند کسانی که دعوت به اسلام می شدند، سریعاً قبول کرده و حرکت می کردند، قرآن را می خواندند و در پی حاکم کردن قرآن بودند، مثل یک شتری که به سمت بچه خود می رود به سمت جهاد حرکت می کردند، می رفتند درد همه جاهایی که اسلام نیاز می کرد و طلب می کرد». امیرالمومنین(ع) در سخنان خود خیلی از «شتر» استفاده می کردند و این حیوان در بین حیوانات نسبت به فرزند پرعاطفه ترین است.
امام علی فرمودند: « نه زنده بودن ها خوشحالشان می کند و نه از دست دادن ها»، چون برای خدا آمده اید و هر چه او خواست درست است.
ما در عملیات بدر در زمان جنگ موفق نشدیم. خیلی ناراحت بودیم و شهید هم خیلی داده بودیم. روز بعد عملیات همه ما در جزیره مجنون جمع شدیم. همه ناراحت بودند و آن روز امام (ره) پیامی داده بود که این پیام خیلی عجیب بود. این پیام منتشر نشد اما بخشی از آن در ذهن من باقی ماند. این برای شما خیلی مهم است. ما نباید به پیروزی ها و شکست ها نگاه کنیم. امام (ره) فرموده بودند که «به من گزارشی دادند و ما نباید به پیروزی ها و شکست ها نگاه کنیم، بلکه باید به تکلیف مان نگاه کنیم».
مقام معظم رهبری یک جمله مهمی دارد و آن این است« که کلمه اِن تَنصُرُوا اللهَ یَنصُرکُم به این معناست که اگر فهم شما در یاری کردن دین خدا یک درصد است، باید شما ۱۰۰ درصد عمل کنید. اگر شما آن یک درصد را ۱۰۰ درصد عمل کردید، خدا هم ۹۹ درصد را به شما پیروزی خواهد داد. اگر شما به آن یک درصد سهم خود عمل نکردید، چه توقعی دارید که خدا حمایت کند» شما حرکت کن و خدا برکت می دهد. شما باید به آن چیزی که بر دوشت است در مورد جهاد عمل کنی و همه راه ها را بروی و در حد توان خود، ظرفیت ها را ایجاد کنی و بقیه را به عهده خدا بگذاری. جاهدوا فی الله حق جهاده یک معنایش این است که تو حقت را در موضوع جهاد حتما عمل کنی، حتما همه راه ها را بروی و بقیه را بر عهده خدا بگذاری.
به همین دلیل امیرالمومنین (ع) فرمود: «مجاهد حقیقی کسی است که نه از زنده بودن خود خیلی خوشحال است و نه برای از د
۱۰.۲k
۰۸ اسفند ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.