» حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (دامت برکاته) هدف و رسا
» حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (دامت برکاته) هدف و رسالت اصلی انبیا را زنده و بیدار نمودن انسان ها بیان می دارند و با تقسیم حیات، به حیات گیاهی، حیوانی و انسانی ابراز داشتند:
آن انسانی که حوزه کاری او فقط تغذیه، تنمیه و لباس خوب پوشیدن است این فرد یک حیات گیاهی دارد و او نامی بالفعل و حیوان بالقوّه است.
یک گیاه سه کار می‌کند؛ یعنی یک درخت، خوب تغذیه می‌کند، خوب رشد می‌کند و خوب جامه در برمی‌کند و لباسِ خوب سبز و فاخر می‌پوشد؛ حال اگر یک جوان وقتش را تنها در ورزش صرف کند که فقط خوب بالنده بشود و بدن خوبی پیدا کند، غذای خوبی بخورد و جامۀ خوبی در برکند، این یک حیات گیاهی دارد! در حالی که انبیا آمدند تا ما را از این انحصار بیرون بیاورند و بگویند شما «انسان» هستید نه گیاه و درخت.
از این مرحله بالاتر وقتی است که یک وقت کسی رشد می‌کند و حیات حیوانی پیدا می‌کند؛ زن و بچه پیدا می‌کند و به فکر عاطفه است، آنها را تغذیه می‌کند و در محدوده همین حیات خانوادگی زندگی می‌کند [در اینجا باید گفت] او هم حیوان بالفعل است و انسان بالقوّه! چرا که هم نکاح دارند، ازدواج دارند، فرزند خودشان را تغذیه می‌کنند و اگر کسی بخواهد مزاحم فرزند اینها باشد کاملاً از حوزۀ خودشان دفاع می‌کنند.
بنابراین اگر کسی در این حد بود او حیات حیوانی دارد، لذا انبیا آمدند به ما بگویند فقط به این فکر نباشید که زندگی و عائله تشکیل بدهید، تا فرزند پیدا کنید و از آنها حمایت کنید بلکه برای این خلق شدید که به حیات انسانی برسید، اینجا مرز بین حیوان و انسان و گیاه مشخص می‌شود.
انسان آن است که علاوه بر همه این امور، آنها را در تحت رهبری «عقل و وحی» سامان می‌دهد که نه بیراهه برود نه راه کسی را ببندد و انسان به عنوان یک فرشته، یک موجود دائمی است یک موجود نَمیر است و مِلک نمیرش، دین و تقواست نه باغ و راغ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: کلید بهشت اعتقاد به توحید، اخلاق و عمل صالح و دوست داشتن اهل بیت من است. [بهشت را هرگز با متاع دنیا نمی توان خرید و بازار بهشت فروشی هرگز در صومعه و کلیسا و دیر (و به دست راهبان و کشیشان و...) نیست، بلکه بهشت در کنار انسان و در جان او و در گرو تخلّق او به اخلاق الهی است؛ باید اندیشه و عمل صالح در جان و اعضا و جوارح آدمی نقش ببندد تا بتواند بهای بهشت را بپردازد.
منبع: news.esra.ir
آن انسانی که حوزه کاری او فقط تغذیه، تنمیه و لباس خوب پوشیدن است این فرد یک حیات گیاهی دارد و او نامی بالفعل و حیوان بالقوّه است.
یک گیاه سه کار می‌کند؛ یعنی یک درخت، خوب تغذیه می‌کند، خوب رشد می‌کند و خوب جامه در برمی‌کند و لباسِ خوب سبز و فاخر می‌پوشد؛ حال اگر یک جوان وقتش را تنها در ورزش صرف کند که فقط خوب بالنده بشود و بدن خوبی پیدا کند، غذای خوبی بخورد و جامۀ خوبی در برکند، این یک حیات گیاهی دارد! در حالی که انبیا آمدند تا ما را از این انحصار بیرون بیاورند و بگویند شما «انسان» هستید نه گیاه و درخت.
از این مرحله بالاتر وقتی است که یک وقت کسی رشد می‌کند و حیات حیوانی پیدا می‌کند؛ زن و بچه پیدا می‌کند و به فکر عاطفه است، آنها را تغذیه می‌کند و در محدوده همین حیات خانوادگی زندگی می‌کند [در اینجا باید گفت] او هم حیوان بالفعل است و انسان بالقوّه! چرا که هم نکاح دارند، ازدواج دارند، فرزند خودشان را تغذیه می‌کنند و اگر کسی بخواهد مزاحم فرزند اینها باشد کاملاً از حوزۀ خودشان دفاع می‌کنند.
بنابراین اگر کسی در این حد بود او حیات حیوانی دارد، لذا انبیا آمدند به ما بگویند فقط به این فکر نباشید که زندگی و عائله تشکیل بدهید، تا فرزند پیدا کنید و از آنها حمایت کنید بلکه برای این خلق شدید که به حیات انسانی برسید، اینجا مرز بین حیوان و انسان و گیاه مشخص می‌شود.
انسان آن است که علاوه بر همه این امور، آنها را در تحت رهبری «عقل و وحی» سامان می‌دهد که نه بیراهه برود نه راه کسی را ببندد و انسان به عنوان یک فرشته، یک موجود دائمی است یک موجود نَمیر است و مِلک نمیرش، دین و تقواست نه باغ و راغ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: کلید بهشت اعتقاد به توحید، اخلاق و عمل صالح و دوست داشتن اهل بیت من است. [بهشت را هرگز با متاع دنیا نمی توان خرید و بازار بهشت فروشی هرگز در صومعه و کلیسا و دیر (و به دست راهبان و کشیشان و...) نیست، بلکه بهشت در کنار انسان و در جان او و در گرو تخلّق او به اخلاق الهی است؛ باید اندیشه و عمل صالح در جان و اعضا و جوارح آدمی نقش ببندد تا بتواند بهای بهشت را بپردازد.
منبع: news.esra.ir
۸۲۳
۱۱ تیر ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.