بینی وبین نفسی إشکد أفکّر بیک وأکول إشمعنی أنت الشّاغل اض
بینی وبین نفسی إشکد أفکّر بیک وأکول إشمعنی أنت الشّاغل اضنونی مو أول عشک خاطر تشلّ الحال ولا أول جمال إتشوفک عیونی شجاها الرّوح یمّک ذبت الأسرار ولیش أرجف علیک وینخطف لونی وحتّی النّاس کامت تعرف بهل الحال وما أعرف شکلهم من یسألونی یطبون بصفنتی وعنک إیدورون ویلکونی أفکر بیک، یلکونی وصاحت کلها صاحت هذا هذا فلان وما عندی لکوک، وبیک إتّهمونی إتّهمونی بمحبتک والله لو یدرون علی ضیم العلیّ إیضلّ یواسونی ما یدرون عایفنی بمهب الرّیح وأنّه ویاک عفت إلما یعوفونی یحبونی إشکثر والجیتی إیتانون واخجل من کثر ما کام یتنونی وأنت إلما تحبنی إشلون بالله ویّاک أمرن بیک، ما أمرّ بالیحبونی عفت إللّی شرونی ومن أردی إشلون هم أسوة بعد، والنّوب یشرونی حبّیتک شجانی وما حسبت إحساب خیعونک علیّ، مو أنا خیعونی متحبنی، وأحبّک والمصیبة أنوب أریدک وأنهزم، من الیریدون ومن دونک صرت ما أعیش وی النّاس وأنت بکل سعادة تعیش من دونی بأحزانک أودّی دموعی تبجی ویّاک وبأفراحک أبد ما تذکّر إسنونی من سمعو أهلنا العشک دک الباب ما خلّوک أهلک، وأهلی خلّونی ما خلوک أهلک حکهم یخافون بس أهلی المحبتک شلع باعونی
۷۰۰
۱۲ اسفند ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.