ای غزلهای نگاهت همه

ای غزلهای نگاهت همه
قربانی عشق
دعوتم کن توشبی بازبه
مهمانی عشق
بامن ازسبزی احساس
خودت حرف بزن
درقدمهای بلندشب یلدائی عشق
من که از
خاصیت دردخبردارشدم
می نشینم همه
شبهابه غزلخوانی عشق !