والدنیا ضاگت والنفس باقی اعلی گًد الحسره فرحان داویت الغصن ثاری المرض بالشجره ... مرت سنین من العطش موشفتی ،روحی تفطرت ومتانی حبکم گًطره . وما گًلت لیش تعذبت چنت ادری لیحب من صدکً یرتاح بس بگًبره. . . ! ! !
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.