در آن قبیله که یک عمر نوکری رسم است

در آن قبیله که یک عمر نوکری رسم است
به اسم اعظم تو کیمیاگری رسم است

غلام ایل و تبارت شدم ز کودکی ام
که در قبیله ی تو ذره پروری رسم است

حرم نداری و وقتی نمی شود بپرم
شکسته بال شدن چون کبوتری رسم است

سلام دادن ما بر قد شکسته ی تو
در این حسینیه ها پای هر دری رسم است

شبیه گریه ی تو گریه های مادرها
زداغ کوچه فقط زیر روسری رسم است

ز چشم زخمی خود کار میکشی بانو
حسین و گریه بر او روز آخری رسم است
التماس دعا