من نمی دونم چقد باید نادیده گرفتی بشی تا کاملا ناپدید بشی

من نمی‌دونم چقد باید نادیده گرفتی بشی تا کاملا ناپدید بشی، چقدر باید از دست بدی تا کلا رها کنی، چقدر باید چنگ بزنی و دستت به هیچی نگیره تا بیفتی و دیگه پا نشی، چقدر باید درها تو صورتت بسته بشه تا دیگه هیچوقت نخوای بری.
فقط می‌دونم جایی بوده که خیلی‌هامون فقط یه هل کوچیک، فقط یه کم تشویق، فقط یه مقدار حمایت، فقط یه راهنمایی، یه ذره هم‌فکری، همدلی‌ یا مهربونی نیاز داشتیم و ازمون دریغ شده و بعدش ناپدید شدیم، رها کردیم، افتادیم و پانشدیم و دیگه هیچوقت میل به پیش رفتن نداشتیم.