برایت قهو م ریزم تو از من آب م خواه

برایت قهوہ مے ریزم، تو از من آب مے خواهے !
بـہ چَشمت شعر مے ڪارم ولیڪن خواب مے خواهے !
مسیرِ مستقیمے را نشانَت می‌دهم اما... .
پُر از آشـ؋ـتگے هستی، تو پیچ‌وُ‌تاب مے خواهے !
دوچشمم را ڪـ؋ـِ‌ پایت چو ؋ـرشے پهن مے سازم
نمی‌بینی! نمی‌ـ؋ـهمے ! تو قالے اه کرمان مے خواهی!
من از سهراب میگویم وَ دارویے ڪـہ نیشَش شد
تو نَے دارو، نَے اسطورہ وَ نَے سهراب مے خواهے !
تو از ایّوب میگویے ڪـہ صبرش‌ آن چنان بودَست
پُر از بی‌تابیَم امّا تو از من تاب مے خواهی!
ڪنارت هستم و عاشق، نـ؋ـسهایم همـہ اُمّید
مرا ر؋ـته،مرا مُرده، مرا در قاب مے خواهی..