داروهای گیاهی یا مضرند یا بیفایده...

ابتدا چند واقعیت باید کشف شوند:
+ کلمه ایران را ناصرالدین شاه قاجار به جای ممالک محروسه برگزید. یعنی کلمه ایران سابقا در برابر توران بود و جنبه اساطیری داشت.
+ مشهورترین منبع طب اسلامی، رساله ذهبیه است که آیت الله فاطمی نیا آن را جعلی دانست!
+ چطور یک شخص پس از هفت سال دود چراغ خوردن و حضور شبانه روزی در بیمارستانها، می شود یک پزشک عمومی! اما اکثر این عطارها، شاگرد مغازه کمسواد یا بعضا معتاد! هستند؟
+ اساس طب بر مزاج بیمار، جنسیت، سن، عادات، اقلیم و ... است. یک دارو بر هر شخصی و در هر زمانی اثراتی متفاوت و گاه متضاد دارد.
+ یک خوراک معمولی مانند انار، اگر به تواتر ( مصرف کم ولی به دفعات زیاد) برسد، اثراتش عوض میشوند.
+ شخصیت هایی مثل رازی و ابن سینا، فلاسفه طب یونانی بوده اند که تا اندونزی آن را با نام Unani می شناسند.
+ فی الواقع درمان با طب یونانی بسیار پیچیده است. کاربرد دارو، آخرین مرحله است و شروع آن با اسلام، سپس تقوا و ورع و روانشناسی است. حضرت بقراط میگفت: درمان از سه چیز است: امساک، حرارت و اگر نشد دارو.
+ هر دارویی، به موازات مزایا، مضرات بیشتری دارد که روی داروهای صنعتی می نویسند، ولی روی داروهای سنتی، فقط مزایای آنها را می نویسند. اخیرا هم که کلمه "سنتی" آلت فریب شده؛ مثل لبنیات سنتی، که شیر مسموم گاوداریهای صنعتی را به خورد مردم میدهند.


نتیجه: از این طب یونانی، فقط حکیم علی الاطلاق می تواند استفاده بیاورد. یهود می خواهد با مایوس کردن مردم با طب سنتی، آنها را به پزشکی صنعتی برگرداند.