دلم برای خنده های بی دلیل
دلم برای خنده‌های بی دلیل
برای شادمانی‌هایِ بی سبب
برای بی ریا بودن
دلم برای روز‌های خوشِ
زندگی تنگ شده است
دستم را بگیر و به من بگو
چگونه در گرگ و میشِ این
روزگارِ پر بالا و پایین
ِ همیشه خاکستری
هنوز می‌‌توانم بخندم؟
برای شادمانی‌هایِ بی سبب
برای بی ریا بودن
دلم برای روز‌های خوشِ
زندگی تنگ شده است
دستم را بگیر و به من بگو
چگونه در گرگ و میشِ این
روزگارِ پر بالا و پایین
ِ همیشه خاکستری
هنوز می‌‌توانم بخندم؟
۸۳۷
۱۹ آبان ۱۳۹۸
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.