عنایات امام زمانعج در هشت سال دفاع مقدس
عنایات امام زمان(عج) در هشت سال دفاع مقدس
من که دوران خدمت سربازی را گذرانده بودم، به گروه شناسایی و اطلاعات اعزام شدم و بعد از آن به گروه شهید دکتر چمران ملحق شدم.
یک شب با جمعی از رزمندگان برای شناسایی اعزام شدیم. موقع برگشتن راه را گم کردیم و در بیابان سرگردان شدیم، از یک طرف اگر به مین ها برخورد می کردیم و آنها منفجر می شدند عملیات لو می رفت، و در طرف دیگر هم دشمن قرار داشت.
دور هم (ده، پانزده نفری) نشستیم و دست به دامان آقا امام زمان حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) انداختیم و به مولایمان توسل گرفتیم و ندای "یا ابا صالح ادرکنی"، "یا صاحب الزمان ادرکنی" سردادیم و از ایشان کمک خواستیم که ما را نجات بدهد. در همین هنگام بود که ناگهان دیدیم که پشت سرمان روشن شد و شخصی با لباس روحانیت که محاسن زیبایی داشت و خالی بر چهره اش بود، نمایان شد.
آقا به طرفی ایستادند و به ما اشاره کردند و فرمودند: بیایید همگی به طرف پایگاه حرکت کنیم و ما بی اختیار پشت سر ایشان به راه افتادیم.
در بین راه ما دیگر راه را پیدا کرده بودیم که ناگهان متوجه شدیم آن آقا تشریف ندارند و هر چه دنبالشان گشتیم او را پیدا نکردیم و زمانی که به پایگاه رسیدیم فهمیدیم کسی که ما را نجات داده حضرت ولی عصر امام زمان مهدی موعود (ارواحنا فداه) بوده و ما توانستیم گزارش و اطلاعات عملیات را به طور کامل در اختیار گروه قرار دهیم.
📚راوی : محمد پورپاریزی
منبع : کتاب عنایات امام زمان علیه السلام در هشت سال دفاع مقدس –
تالیف : محمدرضا رمضان نژاد
💚اباصالح
در منابع و مصادر روایى، چنین کنیه اى براى امام زمان ذکر نشده است ؛ گویا آن را خود مردم، ابداع کرده و در گرفتارى ها و مشکلات خود با آن امام زمان را به کمک طلبیده اند. در بعضى از کتاب ها، اباصالح، به عنوان یکى از کنیه هاى حضرت مهدى(عج) ذکر شده است ؛ شاید به خاطر این روایت باشد که امام صادق«ع» فرمود : «هرگاه همراه خود را در سفر گم کردى، بانگ برآور : «اى اباصالح» یا «اى صالح» ؛ خداوند رحمتش را بر تو فرود آورد ؛ راه را به ما نشان ده» من لا یحضره الفقیه، ج ۳، ص ۲۹۸ ؛ محاسن برقى، ج ۲، ص ۱۱۰.. باید به این حقیقت توجه کرد که در جهان هستى، همه عوامل دست اندر کار، در خدمت حضرت مهدى(عج) هستند و اگر انسان گرفتار - به خصوص در بیابان - از او یارى بطلبد ؛ به یقین خود آن حضرت یا کسانى که در خدمت او هستند، به کمکش شتافته و دستگیرى اش خواهند کرد. البته بر اساس بعضى از روایات، موکّل بیابان ها «صالح» نام دارد که مى تواند طبق دستور امام زمان عمل کند ر.ک : وسائل الشیعه، ج ۸، ۳۲۵ ؛ بحار الانوار، ج ۷۳، ص ۲۵۳..
💚الغوث
در یکی از فرازهای زیارت شریف آل یس , امام عصر علیه السلام را با این نام میخوانيم:
الغَوثُ…
در کتاب لغت در باب معنای “غوث” چنین نوشته است:
غوث:مصدر یاری کردن و اعانت ، به فریاد رسیدن … است
“غیاث” :چیزی که بدان مَخلَصی باشد ، فریاد رس
رسول مکرم خدا صلی الله علیه و آله فرمودند:
و أمّا الحُجّة فإذا بَلَغَ السَّيفُ مِنكَ المَذبَحَ -و أومأ بيدِهِ إلي حَلقِهِ – فاستَغِث به فَهُوَ يَغيثُكَ و هو كَهفٌ و غياثٌ لِمن استَغاثَ بِهِ.
هر گاه شمشیر به گلویت رسید و با دست مبارک به گلوی خویش اشاره فرمود پس به حضرت حجت استغاثه جو که او به فریادت میرسد , او برای هر کس که به او پناه برد و از او استغاثه جوید , پشت و پناه و فریاد رس است .
بحارالانوار ۳۵،۳۶/۹۴
من که دوران خدمت سربازی را گذرانده بودم، به گروه شناسایی و اطلاعات اعزام شدم و بعد از آن به گروه شهید دکتر چمران ملحق شدم.
یک شب با جمعی از رزمندگان برای شناسایی اعزام شدیم. موقع برگشتن راه را گم کردیم و در بیابان سرگردان شدیم، از یک طرف اگر به مین ها برخورد می کردیم و آنها منفجر می شدند عملیات لو می رفت، و در طرف دیگر هم دشمن قرار داشت.
دور هم (ده، پانزده نفری) نشستیم و دست به دامان آقا امام زمان حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) انداختیم و به مولایمان توسل گرفتیم و ندای "یا ابا صالح ادرکنی"، "یا صاحب الزمان ادرکنی" سردادیم و از ایشان کمک خواستیم که ما را نجات بدهد. در همین هنگام بود که ناگهان دیدیم که پشت سرمان روشن شد و شخصی با لباس روحانیت که محاسن زیبایی داشت و خالی بر چهره اش بود، نمایان شد.
آقا به طرفی ایستادند و به ما اشاره کردند و فرمودند: بیایید همگی به طرف پایگاه حرکت کنیم و ما بی اختیار پشت سر ایشان به راه افتادیم.
در بین راه ما دیگر راه را پیدا کرده بودیم که ناگهان متوجه شدیم آن آقا تشریف ندارند و هر چه دنبالشان گشتیم او را پیدا نکردیم و زمانی که به پایگاه رسیدیم فهمیدیم کسی که ما را نجات داده حضرت ولی عصر امام زمان مهدی موعود (ارواحنا فداه) بوده و ما توانستیم گزارش و اطلاعات عملیات را به طور کامل در اختیار گروه قرار دهیم.
📚راوی : محمد پورپاریزی
منبع : کتاب عنایات امام زمان علیه السلام در هشت سال دفاع مقدس –
تالیف : محمدرضا رمضان نژاد
💚اباصالح
در منابع و مصادر روایى، چنین کنیه اى براى امام زمان ذکر نشده است ؛ گویا آن را خود مردم، ابداع کرده و در گرفتارى ها و مشکلات خود با آن امام زمان را به کمک طلبیده اند. در بعضى از کتاب ها، اباصالح، به عنوان یکى از کنیه هاى حضرت مهدى(عج) ذکر شده است ؛ شاید به خاطر این روایت باشد که امام صادق«ع» فرمود : «هرگاه همراه خود را در سفر گم کردى، بانگ برآور : «اى اباصالح» یا «اى صالح» ؛ خداوند رحمتش را بر تو فرود آورد ؛ راه را به ما نشان ده» من لا یحضره الفقیه، ج ۳، ص ۲۹۸ ؛ محاسن برقى، ج ۲، ص ۱۱۰.. باید به این حقیقت توجه کرد که در جهان هستى، همه عوامل دست اندر کار، در خدمت حضرت مهدى(عج) هستند و اگر انسان گرفتار - به خصوص در بیابان - از او یارى بطلبد ؛ به یقین خود آن حضرت یا کسانى که در خدمت او هستند، به کمکش شتافته و دستگیرى اش خواهند کرد. البته بر اساس بعضى از روایات، موکّل بیابان ها «صالح» نام دارد که مى تواند طبق دستور امام زمان عمل کند ر.ک : وسائل الشیعه، ج ۸، ۳۲۵ ؛ بحار الانوار، ج ۷۳، ص ۲۵۳..
💚الغوث
در یکی از فرازهای زیارت شریف آل یس , امام عصر علیه السلام را با این نام میخوانيم:
الغَوثُ…
در کتاب لغت در باب معنای “غوث” چنین نوشته است:
غوث:مصدر یاری کردن و اعانت ، به فریاد رسیدن … است
“غیاث” :چیزی که بدان مَخلَصی باشد ، فریاد رس
رسول مکرم خدا صلی الله علیه و آله فرمودند:
و أمّا الحُجّة فإذا بَلَغَ السَّيفُ مِنكَ المَذبَحَ -و أومأ بيدِهِ إلي حَلقِهِ – فاستَغِث به فَهُوَ يَغيثُكَ و هو كَهفٌ و غياثٌ لِمن استَغاثَ بِهِ.
هر گاه شمشیر به گلویت رسید و با دست مبارک به گلوی خویش اشاره فرمود پس به حضرت حجت استغاثه جو که او به فریادت میرسد , او برای هر کس که به او پناه برد و از او استغاثه جوید , پشت و پناه و فریاد رس است .
بحارالانوار ۳۵،۳۶/۹۴
- ۶.۶k
- ۰۱ مهر ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۱)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط