پیراهنت را

پیراهنت را
 به بند رخت می سپارم
از آن طرف دنیا
ابرها
دست پای خود را گم می کنند
برای گل هایش

ابری
جا خوش می کند در گلویم
ابری
 می نشینددر بشقاب غذایم

پیراهنت را
از بند رخت می کشم
ابرها
باران را از یاد می برند
ابرها آرام
گوشه ای کز می کنند

[محسن حسینخانی]
@kuchebaghbeinginlove