ویرایش دوم "مزدبگیرداری {سرمایه داری} ، پلیدترین فرآوریشی

ویرایش دوم "مزدبگیرداری {سرمایه داری} ، پلیدترین فرآوریشیوه (شیوهء تولید) – بخش یک"
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
مزدبگیرداری {سرمایه داری} پلید است ، چون یکی از فرآوریشیوه های (شیوه های تولیدی) بهره کشانه است
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
ویژگی پایه ای (اصلی) ابرفرآوریشیوهء (ابر شیوهء تولید) بهره کشی گرائی ، که سه فرآوریشیوهء (شیوهء تولید) "برده داری" ، "رعیت داری" ، و "مزدبگیرداری" {سرمایه داری} را دربر می گیرد ، بهره کشی شمار بسیار اندکی از "انسان ها" ، از مردم است . اینکه این شمار بسیار اندک از "انسان ها" می توانند از مردم بهره کشی کنند ، به این چرائی (دلیل) است که آنها همه ، یا بخش بسیاربسیار بزرگی از ، "سرمایه های ابزاری – زمینی - پولی" همایهء (جامعهء) خود را ، به دارایش (مالکیت) خود درآورده اند ؛ و این سرمایه ها ، ترازمندانه (متعادلانه) میان مردم بخش (توزیع) نشده است .
هر سه فرآوریشیوهء "برده داری" ، "رعیت داری" ، و "مزدبگیرداری" {سرمایه داری} ؛ دارای ویژگی بالایادشده (فوق الذکر) هستند ؛ ولی این ویژگی ، در هر یک از این سه فرآوریشیوه ، دارای ریخت (شکل ظاهری) بیتای (انحصاری) خودش است ، که در زیر به آن می پردازم :
1- روند پدید آمدن فرآوریشیوهء "برده داری" و ویژگی های این فرآوریشیوه
پیش از اینکه اسکندر مقدونی پلید ، به گسترهء پهناور شاهنشاهی ایران هخامنشی بتازد ، و دارائی های تک تک مردم ایران را زورگیری کند ، و ایرانیان را از "خویشفرما" به "برده" دگرش دهد (تبدیل کند) ، و "برده داری" را در جهان گسترش بدهد ؛ در ایران فرآوریشیوهء (شیوهء تولید) "خویشفرمائی گرائی" برپا بود ، و کسی نمی توانست در این سرزمین ، بهره کشی انسان از انسان را بیابد (1) {1} {2} .
برده دارها می توانستند برده ها را خرید و فروش کنند ، چون "مردم برده شده" بخشی از دارائی های برده دارها بشمار می آمدند . در همایهء (جامعهء) برده داری ، اگر کار فراوان یافت می شد ، برده دارها در تندرست (سالم) نگه داشتن برده های خود می کوشیدند ؛ ولی اگربه اندازهء بسنده (کافی) در همایه (جامعه) کار یافت نمی شد ؛ و همچنین اگر به هر چرائی ای (دلیلی) ، برده دارها نمی توانستند برده هایشان را بفروشند ؛ برده دارها برای پائین آوردن هزینه هایشان ، از کوشش خود برای تندرست نگه داشتن برده هایشان دست برمی داشتند ، و به برده ها ، خوراک و پوشاک و سرپناه بسنده (کافی) نمی دادند . در این میان ، این شدنیگی (امکان) بود که شماری از برده ها ، به چرائی (بدلیل) گرسنگی ، بی سرپناهی ، بدسرپناهی ، و بی پوشاک ماندن ؛ جان خود را از دست بدهند .
2- روند پدید آمدن فرآوریشیوهء "رعیت داری"
از پیرامون (حدود) سال 200 زادروزی (میلادی) ، جوانه های یک " نابسامانی" (بحران) سودآورشی (اقتصادی) در امپراتوری روم سربرآورد . این " نابسامانی" ، در هنگامهء (دورهء) فرمانروائی دیوکلتین (305-282 زادروزی) به بالاترین اندازهء خودش رسید ؛ پایابراین (بنابراین) دیوکلتین برای ازمیان برداشتن این " نابسامانی" (بحران) ، هم "همایرس ها" (مالیاتها) را افزایش داد ، و هم برپد (علیه) کالاپنهانسازی ( ضد احتکار) و گرانفروشی ، چم (قانون) بسیار سختگیرانه ای را پدید آورد ؛ ولی این کوشش دیوکلتین نتوانست " نابسامانی" (بحران) را از میان بردارد ؛ بلکه چرائی (دلیل) آن شد که کولون ها {3} از روم بگریزند (2).
بدنبال گریختن کولون ها ، کنستانتین (337-312 زادروزی) در سال 332 زادروزی (میلادی) ، چم (قانون) "پد گریزاز کارجا" (ضد فرار از محل اشتغال) را پدید آورد ؛ ولی این چم (قانون) نتوانست از گریختن کولون ها جلوگیری کند . در سال 366 زادروزی ، والنس (امپراتور روم) با ازمیان برداشتن کاستی های چم (قانون) "پد گریزاز کارجا" (ضد فرار از محل اشتغال) ، و مرزمند (محدود) کردن رسهء (سهم) زمینداران از کارآوردها (محصولات کار) به یک سوم ، برای نخستین بار در جهان ، فرآوریشیوهء "رعیت داری" را پدید آورد (2).
برپا شدن رعیت داری در ایران ، باز می گردد به هنگام سرنگون شدن ساسانیان و پیروزی عرب های تازه مسلمان شده بر ایرانیان در پیرامون سال 645 زادروزی . عرب های تازه مسلمان شده ، با چیره شدن بر ایرانیان ، همهء سرمایه های "پولی – زمینی - ابزاری" مردم ایران را از ایشان گرفتند ، و برخی از آنها را "رعیت" و برخی دیگر را "بردهء" خود ساختند (3)(4) . عرب های تازه مسلمان ، "رعیت ها" را "موالی" می نامیدند (4).
در سال 945 زادروزی (میلادی) ، شاهیخاندان " بویه پوران" (آل بویه) که از ساسانیان بودند ، و خواهان بازیابی خویشفرمائی گرائی بودند ، با سرنگون ساختن خلافت بنی عباس ، کوشیدند تا به این