قسمت چهارم

قسمت چهارم
رفتارهای پدر به صورت مستقیم نبود بلکه غیر مستقیم ما را تربیت کرده بود به ویژه محسن را که پسر بزرگتر بود خیلی احترام می‌کرد. پدر ما، از ۶ _۷ سالگی یتیم شد و مشغول کار شده بود ، از چوپانی گرفته تا همه چیز در آن زمان انجام می‌داد. اهل رزق حلال بود، آخر سر هم کنار دست استاد‌های آن زمان معماری را به معنای واقعی اش یاد گرفته بود. آن زمان سواد دانشگاهی مهندسی عمران نداشت ولی مثل یک مهندس نقشه کشی بلد بود و ابعاد و محاسبه‌ها را به خوبی می فهمید و انجام می داد .خودش می‌گفت: " عنایتی به من شد که سواددار شدم."
کارش آنقدر دقیق و درست و حسابی بود که دیگر تاسیس کارخانجات کارگاه‌های اقتصادی در تهران و اطراف را قبول می‌کرد. چند تا از ساختمان‌های حرم و امامزادگان ایران را هم در کارنامه‌اش داشت. با این اوصاف خیلی مقید به آداب شرعی و رعایت آنها بود .از مقلدان مرحوم آیت الله مرعشی نجفی بود . سال خمسی که می‌شد ،بدون استثنا از ریز مایحتاج خانه تا بزرگترین چیزی که داشت باید محاسبه می‌کرد و پرداخت می‌نمود.
نقل قول از سعید فخری‌زاده برادر شهید
...ادامه دارد
#شهید_محسن_فخری_زاده
#فخر_مقدس