ﮐﺎﺵ ﻣﯽ ﺷﺪ ﺧﺎﻟﯽ ﺍﺯ ﺗﺸﻮﯾﺶ ﺑﻮﺩ
ﮐﺎﺵ ﻣﯽ ﺷﺪ ﺧﺎﻟﯽ ﺍﺯ ﺗﺸﻮﯾﺶ ﺑﻮﺩ
ﺑﺮﮒ ﺳﺒﺰﯼ ﺗﺤﻔﻪ ﯼ ﺩﺭﻭﯾﺶ ﺑﻮﺩ
ﮐﺎﺵ ﺗﺎ ﺩﻝ ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﻣﯽ ﺷﮑﺴﺖ
ﻋﺸﻖ ﻣﯽ ﺁﻣﺪ ﮐﻨﺎﺭﺵ ﻣﯽ ﻧﺸﺴﺖ
ﮐﺎﺵ ﺑﺎ ﻫﺮ ﺩﻝ ، ﺩﻟﯽ ﭘﯿﻮﻧﺪ ﺩﺍﺷﺖ
ﻫﺮ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﯾﮏ ﺳﺒﺪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺩﺍﺷﺖ
ﮐﺎﺵ ﻟﺒﺨﻨﺪﻫﺎ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﻧﺪﺍﺷﺖ
ﺳﻔﺮﻩ ﻫﺎ ﺗﺸﻮﯾﺶ ﺁﺏ ﻭﻧﺎﻥ ﻧﺪﺍﺷﺖ
ﮐﺎﺵ ﻣﯽ ﺷﺪ ﻧﺎﺯ ﺭﺍ ﺩﺯﺩﯾﺪ ﻭ ﺑﺮﺩ
ﺑﻮﺳﻪ ﺭﺍﺑﺎ ﻏﻨﭽﻪ ﻫﺎﯾﺶ ﭼﯿﺪ ﻭ ﺑﺮﺩ
ﮐﺎﺵ ﺩﯾﻮﺍﺭﯼ ﻣﯿﺎﻥ ﻣﺎ ﻧﺒﻮﺩ
ﺑﻠﮑﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ ﺁﻥ ﻃﺮﻑ ﺗﺮ ﺭﺍ ﺳﺮﻭﺩ
ﮐﺎﺵ ﻣﻦ ﻫﻢ ﯾﮏ ﻗﻨﺎﺭﯼ ﻣﯽ ﺷﺪﻡ
ﺩﺭﺗﺐ ﺁﻭﺍﺯ ﺟﺎﺭﯼ ﻣﯽ شدم
سهراب سپهری
ﺑﺮﮒ ﺳﺒﺰﯼ ﺗﺤﻔﻪ ﯼ ﺩﺭﻭﯾﺶ ﺑﻮﺩ
ﮐﺎﺵ ﺗﺎ ﺩﻝ ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﻣﯽ ﺷﮑﺴﺖ
ﻋﺸﻖ ﻣﯽ ﺁﻣﺪ ﮐﻨﺎﺭﺵ ﻣﯽ ﻧﺸﺴﺖ
ﮐﺎﺵ ﺑﺎ ﻫﺮ ﺩﻝ ، ﺩﻟﯽ ﭘﯿﻮﻧﺪ ﺩﺍﺷﺖ
ﻫﺮ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﯾﮏ ﺳﺒﺪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺩﺍﺷﺖ
ﮐﺎﺵ ﻟﺒﺨﻨﺪﻫﺎ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﻧﺪﺍﺷﺖ
ﺳﻔﺮﻩ ﻫﺎ ﺗﺸﻮﯾﺶ ﺁﺏ ﻭﻧﺎﻥ ﻧﺪﺍﺷﺖ
ﮐﺎﺵ ﻣﯽ ﺷﺪ ﻧﺎﺯ ﺭﺍ ﺩﺯﺩﯾﺪ ﻭ ﺑﺮﺩ
ﺑﻮﺳﻪ ﺭﺍﺑﺎ ﻏﻨﭽﻪ ﻫﺎﯾﺶ ﭼﯿﺪ ﻭ ﺑﺮﺩ
ﮐﺎﺵ ﺩﯾﻮﺍﺭﯼ ﻣﯿﺎﻥ ﻣﺎ ﻧﺒﻮﺩ
ﺑﻠﮑﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ ﺁﻥ ﻃﺮﻑ ﺗﺮ ﺭﺍ ﺳﺮﻭﺩ
ﮐﺎﺵ ﻣﻦ ﻫﻢ ﯾﮏ ﻗﻨﺎﺭﯼ ﻣﯽ ﺷﺪﻡ
ﺩﺭﺗﺐ ﺁﻭﺍﺯ ﺟﺎﺭﯼ ﻣﯽ شدم
سهراب سپهری
۶۶۵
۲۶ مهر ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.