در سپیدار بلند عمرمان

در سپیدار بلند عمرمــــــان
روزگار تلخ این نامردمــــان

در دل پاکِ کودکی ، بی دغدغه
نتوان دید عشق و هلـهـله

او اسیر تلخ کام ، زندگیست
چوب دوران می خورد ، نامردمیست

به کدامین گناه ، باز آلوده ایم
به جهانی که در آن آواره ایم

بی گمان با آرزو پر زده ا یم
بر در عشقی که ما سرزده ایم

نتوان دیـد باز روی خــدا
که جهان آلوده شد ازهر گناه
از کانال من در تلگرام بازدید بفرمائید*
@fuoad" target="_blank">https://telegram.me/monlightyy/@fuoad