آرزوم بود که نبودم

آرزوم بود که نبودم
توی این دنیای تیره

نمی دیدم مثل آب خوردن هر روز

یکی میاد یکی میره

یکی میاد که نمونه
یکی میره که نباشه

یکی روز آشنایی
فکر اینه که
جدا شه...

آرزو داشتم نداشتم
هیچ کس و کارو نشون

هیچکی با طعنه نمی گفت
تو که تنها نمیمونی

توی ذهن هیچ کسی
کاش...
متهم به "عشق" نبودم

وقت دلسوزی براشون
با کنایه...نمی گفتن که حسودم

به پای آرزوهام
فوروختم آبرومو

همه با روی خندون
آبرومو گرفتن

ندادن آرزومو...



من توقعی ندارم
از تموم اهل دنیا

من فقط می خوام بذارن
که بمونم تو رویا

هیچکی با خودش نشینه
به قشنگیام بخنده

واسه باز کردن چشماش
چشمای منو ببنده...

آرزوهامو نذارن
زیر پای آبروشون

واسه یک بار
همه دنیا
آرزو کنن که قلبا
برسن...به آرزوشون

به آرزوشون...

به پای آرزوهام
فوروختم آبرومو

همه با روی خندون

آبرومو گرفتن

ندادن آرزومو...