حالا روزا همشون سه شنبه ان

حالا روزا همشون سه شنبه ان
های
سه شنبه های عجیب و دوس داشتنی
تو اسون رد شدی رفتی
تو کوران غم و سختی
و من با این روزهای سخت پیش رو چکار کنم؟
که هر روز سه شنبه ایست
هیچ وقت غم من تکراری نمیشود
هر روز توی که در جانم شعله میکشی
عکسهایت را نگاه نمیکنم
میترسم دستم بلرزد
یادت هست
خواستی نباشم
منم رفتم پی کارم تو هم دنبال خوشبختی
سه شنبه های سخت
کاش دستت بلرزد
کاش یادت بیفتد
پیراهن سفید
اصلن کارش همین است
که دستت را بلرزاند سمت من
سه شنبه های سخت
حالا هر روز سه شنبه اند