بازیگر سریال ستایش

کبریتی خاطر نشان کرد: زمانی که اعلام کردم می‌خواهم به ایران برگردم، یکی از دوستان من را به یکی از آقایان که در امنیت کشور هست وصل کرد، او به من گفت که ممنوع الکار هستم و مشخص نیست تا چه زمانی ادامه دارد، اگر به جایی و یا سازمانی وصل بودم مانند دیگر همکارانم می‌توانستم کار کنم و مشکلی نداشته باشم.
وی اظهار داشت: آقای محمدرضا شریفی نیا تعیین کننده سینما و نقش‌ها بود، او تعیین می‌کرد که چه کسی بازی کند و چه کسی بیکار شود؛ یا مدیران شبکه اسامی را رد می‌کردند و می‌گفتند که چه کسی باشد و چه کسی نباید باشد؛ روابط سینما آن قدر کثیف است که که ترجیح می‌دهم در موردش صحبت نکنم؛ چرا خانم یا آقای 30 ساله نقش مادر و پدربرزگ را بازی می‌کنند در حالی که بازیگران پیشکسوت ما باید در خانه بیکار بنشینند؟
بازیگر سریال ستایش در ادامه عنوان کرد: این سیستم کثیف توسط خود عوامل سینما تشکیل و کنترل می‌شود، شریفی نیا یکی از این افراد بود که البته بیشتر بر سر زبان‌ها هم افتاده بود، اما امثال او در سینما زیاد است؛ من به دنبال عوامل و اسامی دیگر نیستم، چرا که الان نه در سینما هستم و نه بازی می‌کنم، این‌ها تنها خاطراتی هست که گذرانده ام و دل پر دردی دارم، اما همیشه سکوت کرده ام و کنار نشسته ام و گذرا از آن گذشته ام، از این چیز‌ها زیاد داریم؛ آدم داریم که حتی دیپلم هم ندارد، اما در دانشگاه تهران تدریس می‌کند و رئیس یکی از انجمن‌های این دانشگاه است، از این آدم‌ها زیاد داریم.
وی در پاسخ به این پرسش که چرا سکوت کردید؟ گفت: با گفتن که درست نمی‌شود، یک دست که صدا ندارد، مهم اتحاد و هماهنگی است که بین بچه‌های سینما باید برقرار می‌شد، اما این اتحاد و هماهنگی هرگز برقرار نبوده است، وقتی که من همیشه از همکار خودم به عنوان یک پله استفاده می‌کردم و از روی او رد می‌شدم چه توقعی دارید که بتواند صدای من یا کس دیگری بلند شود؛ این اتحاد زمانی شکل می‌گیرد که همه با هم باشیم، همه یکرنگ باشیم و دست به دست هم دهیم؛ بازیگرانی که سال‌ها است در سکوت در خانه نشسته اند، اما صدایی از آن‌ها در نیامده و ظلمی که به آن‌ها شده است و بعد از مرگشان اسمشان را می‌آورند و برایشان آن همه‌های و هوی می‌کنند، دیگر نوشدارو بعد از مرگ سهراب چه فایده‌ای دارد، من هم عضو کوچکی از دنیای سینما و دنیای بازیگری هستم.