دلتنگی بی سابقه ای برده امانم

❣ دلتنگی بی سابقه ای برده امانم
سخت است که سمت تو تنم را بکشانم

❣ ماندم که کجای بدن خسته ی راهت
دلتنگی در پیرهنم را بتکانم

❣ حالا بغلم کن که به اندازه ی یک عمر
در گوش تو از بی کسی ام شعر بخوانم

❣ ما مثل دوتا قمری دلباخته بودیم
ما مثل دوتا رود موازی به گمانم

❣ با اینهمه سالی که گذشته است همانی
با اینهمه سالی که گذشته است همانم؟؟

❣ ای دیر به دست آمده ی داغ کشیده
از اینکه نباشی نگرانم ،نگرانم...