عشق یعنی حسرت

عشق یعنی؛ حسرت!
حسرت در آغوش گرفتن کسی،
که دوستش داری
حسرت یک جا بودن با او
شب و روز، وقت و بی وقت ...
حسرت خوردن یک فنجان چای،
در عصر سرد زمستانی
در کنار شعله آتش شومینه،
روی صندلی راحتی
و انگار، دنیا را فراموش می کنی!
با همه خوب و بدش
و زمان می گذرد و تو
بی خبر از گذشت زمان پیر می شوی!
عاشقانه و منتظر ...
پیک حق، ندا در می دهد
و پشت سرت را می نگری
آه، افسوس، حسرت
تنها همدم های تو هستند!
عشق، فراموش کردن همه زندگی ست ...