.
.
سلام خانم یاسمن مقبلی.
می‌گویند شما فضانورد هستید و به‌عنوان فرمانده ماموریت فضایی به آسمان‌ها رفته‌اید.
مبارکتان باشد. باید خیلی سفر شگفت‌انگیز و بی‌نظیری باشد. حتما آموختنی‌های زیادی به ارمغان خواهد آورد.
این موفقیت شما برای خیلی‌ها دست‌نیافتنی‌ست.
به‌خصوص برای ما که در ابتدائیات زندگی مانده و با هزارمشکل دست به‌گریبانیم. این‌جور چیزها برای ما درحد فیلم‌های هالیوودی میسر است.
ما هرروز خسته از سرکار به‌خانه بازمی‌گردیم و به برکت کلی اضافه‌‌کاری و شغل دوم و سوم، جیبمان پر از پولی‌ست که فقط برای زنده ماندن کافی‌ست.
بعد از خوردن شام، با توسل به فیلترشکن‌های رنگارنگ و مبلغی بدوبیراه به کائنات و خودمان، یکی از آن فیلم‌ها را دانلود می‌کنیم و لحظاتی خودمان را درکنار شما تصورمی‌کنیم.
البته فکروخیال بدهی، اجاره‌خانه،قسط، شهریه مدرسه، وسایل خراب خانه، هزینه درمان دندان های پوک و غیره اجازه نمی‌دهد درست همراهتان باشیم.
خانم مقبلی، می‌گویند شما یک زن موفق ایرانی هستید و مایه افتخار ما ایرانی‌ها.
ایرانی بودن یا هرملیت دیگری را داشتن اتفاق خاصی نیست اما نمی‌دانم به کسی که درآلمان به‌دنیا آمده و درامریکا بزرگ شده و تابه‌حال یک میکرون ریزگرد ایرانی درحلقش نرفته، چگونه می‌شود گفت ایرانی!
خانم یاسمن اسم شما خیلی زیباست. به‌قول فروغ:
آنچه از شب به‌جای می‌ماند
عطر سُکرآور گل یاس است.
اما بعید می‌دانم چیزی که از شما به‌جای مانده، بوی گل باشد. توی سایت نیویورکر نوشته بود، شما خلبان هلیکوتر تهاجمی کبری بوده‌اید و این هلیکوپتر یک عالم بمب و موشک باخودش حمل می‌کند و اتفاقا شما ۱۵۰ بار هم با این پیک مرگ برفراز افغانستان پرواز کرده‌اید و انقدر لطافت نشان داده‌اید که به‌خودتان لقب آرواره‌ها را داده‌اید و این را روی هلیکوپترتان هم نوشته‌اید.
حتی گفته بودید که اگر وقتی درافغانستان بودید سفر فضایی به‌‌شما پیشنهاد می‌شد قبول نمی‌کردید چون عاشق حضور درجنگ بودید.
خدا می‌داند بمب‌های هلیکوپتر آرواره‌ای شما روی سر چندکودک افتاده است. کودکانی که هم‌سن دوقلوهای گوگولی خودتان بوده‌اند.
لابد آنها باید کشته می‌شدند وگرنه شما که کِرم نداشتید زندگی قشنگ امریکاییتان را رهاکنید و هزاران کیلومتر بکوبید و از آن‌ور دنیا، بیایید این‌ور دنیا تا ریزگردهای خاورمیانه روی لبخندتان بنشیند که اتفاقا این روزها تصویر همان لبخندتان در فضای مجازی پر است.
خانم سرهنگ مقبلی، سرباز ایرانی یا امریکایی فرقی ندارد. هرکسی آدم‌های بی‌گناه را بکشد و جنگ‌طلب باشد، مایه افتخار نیست اما مایه ننگ است.
#سید_شهاب_جدا#یاسمن_مقبلی
سلام خانم یاسمن مقبلی.
می‌گویند شما فضانورد هستید و به‌عنوان فرمانده ماموریت فضایی به آسمان‌ها رفته‌اید.
مبارکتان باشد. باید خیلی سفر شگفت‌انگیز و بی‌نظیری باشد. حتما آموختنی‌های زیادی به ارمغان خواهد آورد.
این موفقیت شما برای خیلی‌ها دست‌نیافتنی‌ست.
به‌خصوص برای ما که در ابتدائیات زندگی مانده و با هزارمشکل دست به‌گریبانیم. این‌جور چیزها برای ما درحد فیلم‌های هالیوودی میسر است.
ما هرروز خسته از سرکار به‌خانه بازمی‌گردیم و به برکت کلی اضافه‌‌کاری و شغل دوم و سوم، جیبمان پر از پولی‌ست که فقط برای زنده ماندن کافی‌ست.
بعد از خوردن شام، با توسل به فیلترشکن‌های رنگارنگ و مبلغی بدوبیراه به کائنات و خودمان، یکی از آن فیلم‌ها را دانلود می‌کنیم و لحظاتی خودمان را درکنار شما تصورمی‌کنیم.
البته فکروخیال بدهی، اجاره‌خانه،قسط، شهریه مدرسه، وسایل خراب خانه، هزینه درمان دندان های پوک و غیره اجازه نمی‌دهد درست همراهتان باشیم.
خانم مقبلی، می‌گویند شما یک زن موفق ایرانی هستید و مایه افتخار ما ایرانی‌ها.
ایرانی بودن یا هرملیت دیگری را داشتن اتفاق خاصی نیست اما نمی‌دانم به کسی که درآلمان به‌دنیا آمده و درامریکا بزرگ شده و تابه‌حال یک میکرون ریزگرد ایرانی درحلقش نرفته، چگونه می‌شود گفت ایرانی!
خانم یاسمن اسم شما خیلی زیباست. به‌قول فروغ:
آنچه از شب به‌جای می‌ماند
عطر سُکرآور گل یاس است.
اما بعید می‌دانم چیزی که از شما به‌جای مانده، بوی گل باشد. توی سایت نیویورکر نوشته بود، شما خلبان هلیکوتر تهاجمی کبری بوده‌اید و این هلیکوپتر یک عالم بمب و موشک باخودش حمل می‌کند و اتفاقا شما ۱۵۰ بار هم با این پیک مرگ برفراز افغانستان پرواز کرده‌اید و انقدر لطافت نشان داده‌اید که به‌خودتان لقب آرواره‌ها را داده‌اید و این را روی هلیکوپترتان هم نوشته‌اید.
حتی گفته بودید که اگر وقتی درافغانستان بودید سفر فضایی به‌‌شما پیشنهاد می‌شد قبول نمی‌کردید چون عاشق حضور درجنگ بودید.
خدا می‌داند بمب‌های هلیکوپتر آرواره‌ای شما روی سر چندکودک افتاده است. کودکانی که هم‌سن دوقلوهای گوگولی خودتان بوده‌اند.
لابد آنها باید کشته می‌شدند وگرنه شما که کِرم نداشتید زندگی قشنگ امریکاییتان را رهاکنید و هزاران کیلومتر بکوبید و از آن‌ور دنیا، بیایید این‌ور دنیا تا ریزگردهای خاورمیانه روی لبخندتان بنشیند که اتفاقا این روزها تصویر همان لبخندتان در فضای مجازی پر است.
خانم سرهنگ مقبلی، سرباز ایرانی یا امریکایی فرقی ندارد. هرکسی آدم‌های بی‌گناه را بکشد و جنگ‌طلب باشد، مایه افتخار نیست اما مایه ننگ است.
#سید_شهاب_جدا#یاسمن_مقبلی
۱۸.۸k
۱۰ شهریور ۱۴۰۲
