کاش چون آینه روشن می شد

کـــاش چُـــون آینـــه روشــن می شد
دِلَـــم از نقـــش تو و خنـــده تـــو
صُبحگــاهـ‍ـان به تنـــم می لغـــزید
گ‍ـــر می دســـت نوارزنــــده تـــو


