بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
#لیلی_نامه

سوره مبارکه انسان
آیه 24

فَاصْبِرْ لِحُکْمِ رَبِّکَ وَ لا تُطِعْ مِنْهُمْ آثِماً أَوْ کَفُوراً

ترجمه:
(پس بر اطاعت حکم پروردگار صبور و شکیبا باش و از مردم بدکار و کفر پیشه اطاعت نکن )

تفسیر:
در دستور پیامبر (صلی اللّه علیه و آله و سلّم ) را از هر گونه سازش با منحرفان بر حذر داشته می گوید: ((از هیچ گنهکار و کافری از آنها اطاعت مکن )) (و لا تطع منهم اثما او کفورا):
در حقیقت این حکم دوم تاءکیدی است بر حکم اول چرا که جمعیت دشمنان تلاش می کردند که از طرق مختلف پیامبر (صلی اللّه علیه و آله و سلّم ) را در مسیر باطل به سازش بکشانند، چنانکه نقل شده که ((عتبة بن ربیعه )) و ((ولید بن مغیره )) به پیامبر (صلی اللّه علیه و آله و سلّم ) می گفتند از دعوت خود باز گرد، ما آنقدر ثروت در اختیار تو می گذاریم که راضی شوی ، و زیباترین دختران عرب را به همسری تو در می آوریم ، و پیشنهادهای دیگری از این قبیل ، و پیامبر (صلی اللّه علیه و آله و سلّم ) به عنوان یک رهبر بزرگ راستین باید در برابر این وسوسه های شیطانی ، یا تهدیداتی که بعد از بی اثر ماندن این تطمیعات عنوان می شود، صبر و استقامت به خرج دهد، نه تسلیم تطمیع گردد، و نه تهدید.
درست است که پیامبر اسلام (صلی اللّه علیه و آله و سلّم ) هرگز تسلیم نشد، ولی این تاءکیدی است بر اهمیت این موضوع در مورد آن حضرت (صلی اللّه علیه و آله و سلّم ) و سرمشقی است جاودانی برای سایر رهبران راه خدا.
گرچه بعضی از مفسران ((آثم )) را به ((عتبة بن ربیعه )) و ((کفور)) را به ((ولید بن مغیره )) یا ((ابوجهل )) که هر سه از مشرکان عرب بودند تفسیر کرده اند، ولی روشن است که ((آثم )) (گنهکار) و ((کفور)) (کافر و کفران کننده ) مفهوم وسیع و گسترده ای دارد که همه مجرمان و مشرکان را شامل می گردد، هر چند این سه نفر از مصداقهای روشن آن بودند. این نکته نیز قابل توجه است که ((آثم )) مفهوم عامی دارد که ((کفور)) را نیز شامل می شود، بنابراین ذکر ((کفور)) از قبیل ذکر خاص بعد از عام و برای تاءکید است .
ولی از آنجا که صبر و استقامت در برابر هجوم این مشکلات عظیم کار آسانی نیست ، و پیمودن این راه را دو توشه خاصی لازم دارد

#الله
#شیعه
#یا_علی
#یا_زهرا
#یا_مهدی_ادرکنی
#لبیک_یا_خامنه_ای