در محضر صحیفه:

در محضر صحیفه:
دعای یازدهم - پایان فراز دوم _۱۲

خداوندا! گاهی حکایت افکار بیهوده، مثل حرفهای بیهوده میشود و تمام فضای قلب و ذهنم را مشغول میکند.

قلبم میشود مثل دروازه ای بی نگهبان که هر دم فکری می آید و فکری می رود.

مخصوصا زمانی که فراغتی  دست میدهد‌‌.

تبعات این افکار، همیشه دامنگیر من است و میتواند زمینه آلوده شدن به گناهم را فراهم کند.
غیبت، تهمت، دروغ، لهو و لعب و …

و من نیازمند آنم تا قفلی بر دروازه قلبم نصب کنم.

خدایا میدانم که تنها راه، این است که بزرگ شوم؛

  تا حدی که افکار و اعمال بیهوده را در شأن خود ندانم و شرافتم را ارزان نفروشم.

و راز این بزرگ شدن و نجات یافتن از این نگرانیها فقط در این است که:

با «یاد تو»
و «اطاعت» از فرامین تو
و «شکر» نعمتهای تو؛
خود را شریف و ارزشمند کنم.

خدایا آیا مرا در این راه یاری میکنی؟
#صحیفه_سجادیه
#خدا #خداوند  #شکرت_خدا #شکرگذاری #الهی #شکرگزاری #شکرت #شکر_خدا #شکرانه  #خدایا_شکرت_که_هستی_و_برایمان_خدایی_میکنی #خدایا #خدای #خدا_هست #خدایا_شکرت #خدای_مهربون #خدای_مهربان #خدای_مهربانم #خدای_من #خدايا_شكرت_كه_هستي #پروردگار #پروردگارا #پروردگارم #الهی_شکر #الهی_شکرت #الهی_به_امید_تو #الهی_آمین #پروردگار #رب_الارباب #الرحمن