زلف یار از دست رفت و دل ازو دیوانه ماند

#زلف یار از دست رفت و دل ازو دیــوانه ماند

#مشک رفت از خانه اما بوی او در خانه ماند



#نشان شب ازان دارد ســـر زلف پریشانش

#دلیل روشنیست اینک چــــراغ زیر دامانش



#زلف گر لنگر نبودی این جهـــــان حسن را

#موج دریای بحلی غرق طوفانـــی کرده بود



#خاطر نقاش در تصویر حسنش جمــــع بود

#چون به زلف او رسید آخر پریشانـی گرفت