بگذار دوستت بدارم

بگذار دوستت بدارم
تا از اندوهِ بی‌کرانِ درونم
رهایی یابم.

تا از روزگار زشتی و تاریکی برَهَم.
بگذار دمی در بسترِ دستانت بیارامم.

ای شیرین‌ترین آفریده‌ها
با عشق می‌توانم هندسه‌ی جهان را دگرگون کنم، می‌توانم در برابرِ این پریشانی تاب آورم...
دیدگاه ها (۰)

مثل یک شعر مرا تنگ در آغوش بگیر..که هوایِ غزلم سخت شبیهِ تنِ...

زندگی یعنی ببوسی دست مادر را فقط...گرچه لبهای تو هم بدجور.....

با کدامین شانه بهتر میکنی دیوانه امموی تو شانه کنم یا سر نهی...

رفت حاجی به طواف حرم و باز آمد ما به قربان تو رفتیم وهمانجا ...

تقدیم به همه زندگیم جانانم:🫀🌹بگذار دوستت بدارم تا از اندوه ب...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط