گفتیک جاهایی باید زندگی

گفت...یک جاهایی باید زندگی
تمام شود! قبول داری ؟
گفتم مثلا .. ؟
روزهایی که آدم ها می آیند ؟
روزهایی که آدم ها می روند ؟
در اوج عشق ؟
یا در اوج نفرت ؟؟
گفت همان روزهایی که فکر می کنی یک نفر را بیشتر از خودت دوست داری
روزهایی که در دریایی از لذت و محبت
غوطه وری، امید داری، انگیزه داری ..
روزهایی که آنقدر از دوست داشتن پر شدی که احساس خوشبختی از وجودت سرریز
می شود
روزهایی که هنوز بعضی واقعیت ها به حال خوبت گند نزده و حادثه ای باورهایت را وارونه نکرده !
یک جاهایی باید زندگی تمام شود تا بعضی طعم ها تا ابد در دهانت بماند
تا عطر بعضی خاطره ها هرگز از ذهنت نرود ...
گفتم... قبول دارم !
هر چند بی منطق به نظر می آمد.
و نمی دانم چرا
اما گاهی آدم به جایی می رسد که دلش میخواهد به تمام منطق ها پشت پا بزند تا برای کمی خوشحالی محال ترین احتمال ها اتفاق بیفتد ...!