چون نیکیی نصیبشان میشد میگفتند حق ماست و چون بدیی به

چون نیکیی نصیبشان می‌شد می‌گفتند: حق ماست. و چون بدیی به آنها می‌رسید، موسی و همراهانش را بدشگون می‌دانستند. آگاه باشید، آن نیک و بد که به ایشان رسد از خداست، ولی بیشترینشان نمی دانند. (۱۳۱) و گفتند: هر گونه نشانه‌ای برای ما بیاوری که ما را بدان مسحور کنی به تو ایمان نخواهیم آورد. (۱۳۲) ما نیز بر آنها نشانه‌هایی آشکار و گوناگون چون طوفان و ملخ و شپش و قورباغه و خون فرستادیم. باز سرکشی کردند، که مردمی مجرم بودند. (۱۳۳) و چون عذاب بر آنها فرود آمد، گفتند: ای موسی، بدان عهدی که خدا را با تو هست او را بخوان، که اگر این عذاب از ما دور کنی به تو ایمان می‌آوریم و بنی‌اسرائیل را با تو می‌فرستیم. (۱۳۴) چون تا آن زمان که قرار نهاده بودند عذاب را از آنها دور کردیم، پیمان خود را شکستند. (۱۳۵) پس، از ایشان انتقام گرفتیم و در دریا غرقشان کردیم. زیرا آیات ما را دروغ می‌انگاشتند و از آنها غفلت می‌ورزیدند. (۱۳۶) و به آن مردمی که به ناتوانی افتاده بودند، شرق و غرب آن سرزمین را که برکت داده بودیم به میراث دادیم، و وعده نیکویی که پروردگار تو به بنی‌اسرائیل داده بود بدان سبب که شکیبایی ورزیده بودند، به کمال رسید و هر چه را فرعون و قومش می‌ساختند و کاخهایی را که برمی‌افراشتند ویران کردیم. (۱۳۷)
@quran_majid313
@yek_qadam_ta_khoda ♥

°°°•••یک قدم تا خدا•••°°°

https://telegram.me/yek_qadam_ta_khoda