آرام آرام قایق را به روی آب می اندازم و سودای بی قراری در

آرام آرام قایق را به روی آب می اندازم و سودای بی قراری در دل می پرورانم
با امیال و نگاهی که آغشته به رویاست در اعماق وجود، با ضربان قلبم دنیایی خواهم ساخت که روزی حسرت آنچه که گذشت را نخورم...
انشاالله