ندارمت اما

ندارمـت امـا
دوست داشتـنت را عاشقـم
اینکه شب با خــیال خامی بخوابـم
و صــبح با امید مضحـکی چشــم باز کنم
من به این ناعلاجی خــود معــتادم
و خیــال عاقل شـدن هم نـدارم
اه اگـر بدانی درد تـــو چه لذتـی دارد
ندارمت افســوس
اما دوســتت دارم
و مـــن
این دوست داشتن تــــو را هم
دوسـت دارم