گفت

‌‌ﭼﺸﻤﻪ ﺳﺎﺭﯼ ﺩﺭ ﺩﻝ ﻭ
ﺁﺑﺸﺎﺭﯼ ﺩﺭ ﮐﻒ،
ﺁﻓﺘﺎﺑﯽ ﺩﺭ ﻧﮕﺎﻩ ﻭ
ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺍﯼ ﺩﺭ ﭘﯿﺮﺍﻫﻦ ،
ﺍﺯ ﺍﻧﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﻮﺋﯽ
ﻗﺼﻪ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﻢ گفت
ﻏﻢ ﻧﺎﻥ ﺍﮔﺮ ﺑﮕﺬﺍﺭﺩ